Maria van der GRACHT, geboren op
30‑01‑1418, overleden op
03‑12‑1481 op 63-jarige leeftijd, begraven te
Geraardsbergen Carmersklooster,
uit : "de Geschoeide Karmelieten in het 'Dal van Josaphat te Geraardsbergen 1466-1796" blz 11
"De familie van der Gracht behoort tot een zeer oude Vlaamse adel. Alkomstig uit het Kortrijkse, die haar naam aan de heerlijkheid Te Gracht te Moorsele te danken heeft. Reeds vroeg splitste zij zich in verschillende takken.../.. Wanneer kwam die familie zich vestigen te Geraardsbergen? Volledig gegevens ontbreken. In 1322 wordt een Wouter van der Gracht genoemd te Geraardsbergen genoemd, die in 1330, 31 en 32 schepen was van de stad. In een cijnsboek van Geraardsbergen lezen we de naam van een JACOB VAN DER GRACHT op de " BORCH" (1374)
Toen Jan zonder Vrees, Graaf van Vlaanderen, in 1419, op de brug te Montereau om politieke redenen werd vermoord, besloot zijn zoon Filips de Goede, zijn vader te wreken. In 1421 ondernam hij een veldtocht tegen de Dolfijn, de latere Karel VII, hij was door talrijke edellieden uit Vlaanderen vergezeld, o.a. door Robrecht van de Gracht en Rogier van Schorisse, de toekomstige echtgenoot van Marie van der Gracht.
In 1449 stelde graaf Filips drie stadsontvanger aan : Jan van Eine, Mattheus Mallaerts en advocaat Joris van der Gracht. Tijdens de onlusten tussen Gent en Filips de Goede in de jaren 1452-54 waarin Geraardsbergen, tegen wil den dank, tot driemaal toe het slachtoffer was, kwamen de eerste twee stadsontvangers om het leven. Intussen werd Joris van der Gracht meermalen door het stadsbestuur met belangrijke opdrachten naar Gent, Ninove en Brussel gestuurd. Samen met GODEVAERT MILOT werd hij door de graaf gelast met het opmaken van de rekeningen van 1 januari 1453 tot 1454.... enz. Joris van der Gracht leefde nog in 1470.
Vrouwe Maria van der Gracht, dochter van Adolf en weduwe van Rogier van Schorisse, besloot tot haar zielezaligheid, ../ haar eigendom, de burcht met de vijver en omliggende gronden te schenken aan een kloosterorde om er een covent op te richten. ../..
De Provinciele Raad van de Kamelieten onderzocht aandachtig het aanbod; hij informeerde of de ligging gunstig en de streek gezond was; het antwoord klonk affirmatief en enkele jaren later zal pater de Lezana in zijn "Chronijke" schrijven: "dat clooster is seer wel gheleghen tusschen de reviere den Dender ende eenen grooten vijver".
De Raad wilde eigenlijk weten of men in de streek op voldoende bestaansmiddelen kon rekenen om een arme kloostergemeenschap te onderhouden. Waarheid is dat Geraardsbergen en omgeving in die jaren in een benarde toestand verkeerden, inderdaad, in 1453 had het vredesverdrag van Gaveren, door Filips de Goede te Gent ondertekend, een einde gesteld aan vele maanden hardnekkige strijd die het platteland van Oost-Vlaanderen verwoestte en Geraardsbergen tot driemaal overleverde in de handen van plunderend, brandend en moordend soldatenvolk. De meeste inwoners waren gevluch en velen waren in 1466 nog niet teruggekeer.
../.. Toen vrouwe Maria van der Gracht haar einde voelde naderen, nodigde zij haaar notaris aan huis samen met GISLENUS VAN WAESBERGHE en Joannes van Ruysschuere, schepenen van Geraardsberghe. Frater Lambertus Zeels, de gewezen eerste prior van het klooster en Joannes de Bleeckere, de beheerder van haar goederen waren getuigen. 't Gebeurde op 15 okt. 1481 omtrent zes ure's avonds.
De Herckenrode pg 853 : Marie van der Gracht, alliée à Roger de Gavre, dit d'Escornaix, chevalier, seigneur de Horenbeke, duquel elle n'eut point d'enfants. Elle fonda en 1481 un couvent de Carmes à Grammont. Dochter van
Edelman Guidolphe I van der GRACHT (Geerolf) (zie
17367) en
Isabeau Jacqueline van HALEWYN (van Heule) (zie
18911).
Gehuwd met
Ridder Roger de GAVRE de SCHOORISSE (zie
16198).